Η Τοπική Αυτοδιοίκηση βρίσκεται μπροστά σε μια ιστορική πρόκληση: να μεταβεί από την εξάρτηση στην πραγματική αυτονομία. Για δεκαετίες, οι Δήμοι λειτουργούν μέσα σε ένα σύστημα που τους θεωρεί υπεύθυνους για τα πάντα, αλλά δεν τους παρέχει τα μέσα να το πράξουν. Η οικονομική αυτοτέλεια, θεμελιώδες συνταγματικό δικαίωμα, παραμένει ζητούμενο.

Η σημερινή πραγματικότητα είναι απλή και σκληρή: οι Δήμοι έχουν περιορισμένους ίδιους πόρους, εξαρτώνται από επιχορηγήσεις και συχνά εγκλωβίζονται σε διαδικασίες που καθυστερούν την ανάπτυξη.

Χρειάζεται μια θεσμική επανεκκίνηση, που θα επιτρέψει στην Αυτοδιοίκηση να λειτουργεί με ευελιξία, αξιοπιστία και λογοδοσία. Με σταθερή χρηματοδότηση, φορολογική αποκέντρωση και πρόσβαση σε νέα επενδυτικά εργαλεία, οι Δήμοι μπορούν να γίνουν πραγματικοί φορείς ανάπτυξης. Μέσα σε αυτή τη νέα συνθήκη, η ενέργεια αναδεικνύεται σε καθοριστικό πεδίο αυτονομίας.

Η δημιουργία Ενεργειακών Κοινοτήτων, η αξιοποίηση φωτοβολταϊκών πάρκων και η χρήση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας δεν είναι απλώς περιβαλλοντικές επιλογές· είναι οικονομικές ευκαιρίες. Οι Δήμοι μπορούν να μειώσουν δραστικά τα λειτουργικά τους κόστη, να στηρίξουν τα σχολεία, τα δημοτικά κτίρια και τις ευάλωτες οικογένειες, και ταυτόχρονα να παράγουν κοινωνικό όφελος μέσα από την καθαρή ενέργεια.

Η ενεργειακή αυτονομία μπορεί να γίνει ο καταλύτης της οικονομικής ανεξαρτησίας. Κάθε κιλοβατώρα που παράγεται τοπικά, κάθε επένδυση που μένει στον τόπο, είναι ένα βήμα πιο κοντά σε μια Αυτοδιοίκηση βιώσιμη, υπεύθυνη και δημιουργική. Η νέα εποχή απαιτεί Δήμους που δεν διαχειρίζονται απλώς πόρους, αλλά παράγουν αξία.

Και αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με θεσμική ενδυνάμωση και ενεργειακή καινοτομία- δύο όψεις της ίδιας εθνικής προοπτικής: μιας Ελλάδας που εμπιστεύεται ξανά την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Παραπολιτικά».